kodujemy


myjemy, aby ubrudzić; porządkujemy, żeby zbałaganić; zdejmujemy, żeby założyć; rozkodowujemy, by z powrotem zakodować. tak robimy. również z Grażyną.
autorka: mozaw


z wytycznych lokalizacji https://miastoiarchitektura.blogspot.com/2017/11/kod-kreskowy.html bierzemy długość nowoprojektowanej fasady, która wynosi 20.6 metrów - co jest jednocześnie średnią długością kamienic wrzeszczańskich*.

rys.: długość fasady


na bazie założonej długości dobieramy wysokość ściany fasadowej, używając do tego najczęściej spotykanej w fasadach tej dzielnicy proporcji złotego podziału, czyli klasycznego współczynnika o stosunku 1:1.618.

rys.: konstrukcja fasady o złotej proporcji


finalnie przyjmujemy relację długości do wysokości jako 20.6 x 13.0 metrów, co staje się dalszą bazą dla kształtu fasady głównej kamienicy Grażyny Dziewięć.

rys.: długość i wysokość fasady


całościowe pole fasady dzielimy następnie na trzy horyzontalne obszary, zgodnie z występującą lokalnie typologią części fasad, uzyskując część przyziemną, wyższą i najwyższą oraz ich poszczególne wysokości. część najwyższa występuje w około połowie wrzeszczańskich fasad - gdy kamienica jej nie posiada, wówczas część wyższa wysmukla się i często zamyka ją mocniejszy gzyms.

rys.: części fasady: przyziemna, wyższa i najwyższa


w przypadku ponad jednej trzeciej badanych kamienic ponad górnym zamknięciem fasady występuje jeszcze część dachowa, na którą składa się pas rytmicznie rozmieszczonych lukarn, pogrążonych w wychodzącej na ulicę stromej połaci dachu.

rys.: ewentualna część dachowa


fasady wrzeszczańskie często charakteryzują znacznych wielkości dominanty. ponad jedna czwarta ich przedstawicielek posiada - pojedynczą lub podwójną, symetryczną lub asymetryczną - górującą nad kamienicą formę, która najczęściej przybiera kształt ostrokątnego trójkąta równoramiennego.

rys.: ewentualna dominanta


rama, wewnątrz której buduje się pierzejowa fasada wrzeszczańska jest dość złożona, choć jednocześnie jej program formalny nie musi być zrealizowany w całości - w zależności od kontekstu i fasadowego sąsiedztwa, można postawić na jedno z rozwiązań, a jednocześnie mieć gwarancję, że projekt wpisuje się w lokalną tożsamość miejsca.

rys.: rozbudowana fasada, z pasem dachowym oraz dominantą


*wszystkie dane geometryczne i statystyczne dotyczące miar oraz wielkości fasad kamienic dzielnicy Wrzeszcz pochodzą z przygotowywanej do druku monografii naukowej: Fasada Wrzeszczańska. Kamienice Pierzejowe, Monika Zawadzka, Gdańsk 2017.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

ola na de gaulle'a

czytamy: rok 2017

architektka w terenie: natqa