asia & psiak

kolejna, posthumanistyczna perspektywa prowadzi do postulatów włączania zastanej różnorodności w złożoną całość nowych rozwiązań projektowych. tym razem idziemy za głosem psa..

autorka: Joanna Pobłocka

>>Reksio, mieszkaniec tej dzielnicy, dostrzega problem: "Różni ludzie, patrzą na siebie wilczym wzrokiem, ten z nałożonym kapturem, a ta pani taka elegancka, ehhh". W dzielnicy widać różnorodność grup społecznych. Brak miejsca na asymilację tych grup. Dolny Wrzeszcz to dzielnica wypierająca zastałą grupę społeczną. Reksio –  jak to pies: bardzo towarzyski i pomocny – ma potrzebę rozmowy…

Teraz nowe łączy się z architekturą tradycyjną. Reksio jako domownik – otoczony od zawsze zielenią – pragnie jej, pielęgnuje ją. Dba o otoczenie. W miejscu tym może porozmawiać, poznać sąsiadów, dowiedzieć się różnych ciekawostek na temat historii Wrzeszcza. Reksio jest dumny. Dostrzega różnorodność architektury i, mimo, że jest tradycjonalistą, nie przeszkadza mu to…<<

Asia