emilia & bezdomny

-
ostatni wrzeszczański bohater jest inny - inny od nas poprzez swoją bez-domność. stąd miejskie, etyczne pytanie: czy ulica i jej pierzeje mogą udzielić mu wystarczającego schronienia? czy jego obecność w publicznej przestrzeni jest ciągłym wyzwaniem, czy, tak jak każdy z nas, ma prawo do swego miasta i jego zakątków..?

autorka: emilia kujawska


„Mężczyzna poszukuje schronienia w okolicach Dolnego Wrzeszcza. Szuka przestrzeni, która nie tylko osłoni go przed wiatrem i deszczem, ale także da poczucie przytulności oraz bezpieczeństwa. Razem z bezdomnym mężczyzną chcielibyśmy, żeby określenie "mieszkać pod mostem" nabrało nowego wymiaru. Wszystkie osady ludzkie miały swój początek w sąsiedztwie zbiorników wodnych. Strumyk przecinający ulicę Grażyny jest argumentem do powstania tej jednoosobowej osady, a projektowana kamienica swoją formą ma zapewnić bezdomnemu to czego poszukuje.”
Emilia

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

czytamy: the guardian & autoportret

-
Obraz
ten błogi krajobraz - mieszczanie pod drzewami wiśni, pochwyceni w 2015 roku w czasie APKowego wyjazdu badawczego "zimne miasta" - otula każdą wiosną plac  Kungsträdgården  w Sztokholmie, w którym na codzień, bez względu na porę roku i tak jak w większości współczesnych miast, toczy się bezduszna walka o przestrzeń wspólną.  foto: mozaw ale w Sztokholmie od teraz będzie trochę inaczej. The Guardian* publikuje świeży artykuł o odmowie jaką usłyszała firma Apple od władz miejskich na propozycję wybudowania flagowego sklepu na placu otwierającym się na spektakularną wodną przestrzeń w centrum miasta, gdzie mieszają się słodkie wody jeziora Malaren ze słonymi, bałtyckimi ( link poniżej ). zaproponowana przez szacowną pracownię Foster&Partners architektura zakładała transparentne ściany obiektu przykrytego jedynie szczelnym wizualnie dachem - przez co przestrzeń wnętrza oraz zewnętrza mocno wpływałyby na siebie wzajemnie [terroryzowanie całkowitą transparencją to...
Czytaj więcej

kodujemy

-
Obraz
myjemy, aby ubrudzić; porządkujemy, żeby zbałaganić; zdejmujemy, żeby założyć; rozkodowujemy, by z powrotem zakodować. tak robimy. również z Grażyną. autorka: mozaw z wytycznych lokalizacji  https://miastoiarchitektura.blogspot.com/2017/11/kod-kreskowy.html  bierzemy długość nowoprojektowanej fasady, która wynosi 20.6 metrów - co jest jednocześnie średnią długością kamienic wrzeszczańskich*. rys.: długość fasady na bazie założonej długości dobieramy wysokość ściany fasadowej, używając do tego najczęściej spotykanej w fasadach tej dzielnicy proporcji złotego podziału, czyli klasycznego współczynnika o stosunku 1:1.618. rys.: konstrukcja fasady o złotej proporcji finalnie przyjmujemy relację długości do wysokości jako 20.6 x 13.0 metrów, co staje się dalszą bazą dla kształtu fasady głównej kamienicy Grażyny Dziewięć. rys.: długość i wysokość fasady całościowe pole fasady dzielimy następnie na trzy horyzontalne obszary, zgodnie z...
Czytaj więcej

ola na de gaulle'a

-
Obraz
pod opieką grupy młodych kobiet znalazło się kilka wrzeszczańskich ulic. zaczynamy od ulicy de Gaulle'a, po której prowadzi nas Ola. fotos: ola błyskal " poruszając się po mieście, głównie dążymy do wcześniej określonego celu. żyjąc w pośpiechu, nie zastanawiamy się, ile traci na tym kształtowanie naszego poczucia estetyki czy odbioru otaczającej nas przestrzeni. miejsce, w którym mieszkamy, może być czymś więcej niż codzienną drogą do pracy lub wyjściem do znanej restauracji. czasem wystarczy się zatrzymać, spojrzeć z innej perspektywy na otaczający nas krajobraz i tym samym zauważyć niewidzialne do tej pory walory miasta – choćby Gdańska – i jednej z jego najbardziej intrygujących dzielnic – Wrzeszcza.   ulica Generała Charlesa de Gaulle’a jest jednym z takich miejsc. z punktu widzenia przeciętnego przechodnia nie zauważa się na niej nic nadzwyczajnego, ciąg kamienic prowadzący do głównej ulicy – Grunwaldzkiej. potencjał tej ulicy zasługuje jednak na co...
Czytaj więcej